1. Zaila da zehatz-mehatz zehaztea noraino
iristen den, baina argi dago Europako eta mendebaldeko "ezker"
deituriko sektore garrantzitsu batean posizioak gero eta gehiago lerrokatu
direla elite finantzario eta korporatiboaren estrategia eta kanpainekin.
2. Logikoa denez, itxuraz kontraesankorra da
lerrokatze hori. Suposatzen da ezkerraren funtsa elite ekonomikoen aurrean
interes orokorrak defendatzea izan beharko litzatekeela. Horren ordez kontrakoa
gertatuko balitz, ondorioa argi dago "ezkertiar" deritzen horiek
hitzez baino ez direla. Nahiz eta, jakina, hitzek, azken finean, sozialki nahi
duguna edo onartu nahi duguna baizik ez adierazi.
3. Lerrokatze horren ageriko adibiderik
nabariena "ezker" horrek herritarren interes sozioekonomikoen urruntzean
aurkitzen dugu. Eta, aldi berean, elite korporatiboak bultzatutako kanpaina
"globalista" guztiekin modu harrigarriro otzanean identifikatzeko,
eta funtsean:
.. mugimendu feministaren bertsio
erreakzionarioak
.. soldatak debaluatzeko atzerriko eskulana
masiboki sartzea bultzatzeko estrategia korporatiboari babes itsua ematea.
.. mugimendu ekologista desitxuratze-estrategia
korporatiboak
4. Praktikan, ustezko "ezker" horren
estrategiak aurreikus daitezke. Komunikabideen bultzaden arabera mugitzen dira.
Hedabide hauek, gehienbat korporazio handien kontrolpean daudenak, erakunde
hauetako buruzagiei "ezkerra" eta "eskuina" zer izan behar den
irakasten diete, eta ustez "ezkerreko" buruzagiek itsu-itsuan jarraitu
behar dituzten kanpaina "aurrerakoiak" abiarazten dituzte. Kanpaina
horiek enpresa handien intereserako diseinatu eta bultzatzen dira beti, eta
beren burua "aurrerakoi" edo "ezkertiar" deitzen duten
guztiek sutsuki jarraitzen dituzte, komunikabide korporatiboek kontzeptu horien
barruan sartzen dutena oinarri hartuta.
5. Ezkerraren sektore handi baten interes
korporatiboekin lerrokatze hori oso barregarri izatera heldu da zenbaitetan,
eta ezkerraren zati handi bat autosuntsiketara eraman dute. Europako hainbat
herrialdetan, "ezkerrak" nortasuna galdu du pixkanaka, soldatapekoak
talde horietatik urrunduz joan dira eta, azkenean, hondoratze politikoa eta
elektorala saihestezina izan da.
6. Estatu Batuen adibidea izan daiteke dinamika
honek eragin duen desastrea. Izan ere, EEBBetan, "ezker" hitza gero
eta gehiago identifikatzen ari da elite finantzarioarekin eta horrek
bultzatutako estrategiekin. Ez da kasualitatea Europako "ezkertiar"
horiek Ipar Amerikako Alderdi Demokrataren eragin handia izatea, finantza-oligarkiak
estu-estu kontrolatutako alderdia izanik ere.
7. Beren burua "ezkerrekotzat" jotzen
duten talde europar horiek ba al dute finantza-elitearen bahiketa horretatik
libratzerik? Alde batetik, Europako herritarrei eragiten dieten erronka
sozioekonomikoen gogortasunak itxura batean "elite globalistaren
kanpainen" aurrean galdu zuten pisua berreskuratzera behartzen duela
dirudi.
Hala ere, "ezkerreko" talde eta
alderdi horien arazoa, funtsean, egiturazko ahultasuna da. Oinarritik gero eta
urrunago dauden zuzendaritzak dituzte talde eta alderdi politiko horiek. Eta,
horren ondorioz, gero eta ahulagoak diren afiliatu eta militanteen oinarriak
dituzte. Beraz, finantzarioki hauteskundeen emaitzekin gero eta mendekotasun
handiagoa dute eta, beraz, komunikabideen mende daude nahitaez. Hedabideek
ematen eta kentzen diete boterea talde horiei, eta bertako buruzagiak horren
jakitun dira.
8. Aitzitik, testuinguru geopolitikoa
itxaropentsua izan daiteke. Beren burua "ezkerrekotzat" jotzen duten
talde horien egiturazko ahultasunaren jatorria gerra hotzaren amaierak
sortutako testuinguruan koka daiteke, non mendebaldeko oligarkia
korporatiboaren nagusitasuna ia erabatekoa bihurtu zen. Konfigurazio
geopolitiko berriak, mundu multipolar baten eraketa gero eta sendoagoak,
Mendebaldearen barruan aukera politiko alternatiboetarako jarduera-eremu nabarmen
zabalagoa sortuko du, edo sortzen ari da dagoeneko.
9. Testuinguru horrek talde antolatu berriak
sortzea erraztu dezake, interes oligarkikoekiko mendekotasun estrukturalik
gabe. Hala ere, gaur egun haien burua "ezkerrekotzat" hartzen duten
baina elite finantzarioek –eta haien “kanpaina globalistek”- bahitutako taldeak
bahiketa horretatik libratzea askoz zailagoa da.